Kinky danspartner

Ik was laatst op de begrafenis van Greetje.

Parkinson en Alzheimer dansten al tien jaar hun kinky dans met haar.
Wreed. Eerst onmerkbaar slow en toen sneller en wilder.  Tot ze eraan doodging.
Een lieve vrouw -soms té lief- een vrouw die een lintje verdiende.
Een snik welde vanuit mijn tenen omhoog

toen ik de zes dragers -jongemannen- haar kist de kerk zag uitdragen.
Er was zo weinig van haar over, van deze kordate vrouw, moeder, oma, echtgenoot.
Ze had zóveel gedaan voor iedereen! Maar had ze dat ook voor zichzelf?

Ik huilde om haar. Toch is het zo, dat je je eigen pijn het diepst voelt.
Altijd! En je huilt om het nog niet verwerkte verdriet. Daar op zo'n begrafenis.

Maar ook al is er geen oorlog en weet je dat je in een welvarend land leeft.
Ik ben ervan overtuigd, dat onverteerbare zaken zich in je lichaam opslaan.
Je lijf heeft dingen meegemaakt die je als kind niet kón begrijpen. Omdat er geen uitleg was.
Dan gaat je ‘’mind’’ conclusies trekken die niet kloppen. Conclusies die in stand gebleven zijn.
(Eén van mijn taken is die conclusies te ontkrachten, zodat jij weer lucht krijgt)

Je denker is de baas!! En je lichaam móet wel volgen.Zijn er daarom zoveel ‘’mindfullnes-trainingen’’? Om hem stil te leggen.
Je denker is natuurlijk wel handig als je een boodschappenbrief maakt. Of je op je werk zit. Je kúnt niet zonder. Dat is je praktische denker.
Maar de doemdenker, daar moet je achteraan.  
Dus je denker leidt, en je lichaam lijdt.

Ps 1. Gisteren kwam client X voor de laatste sessie.
Tijdens de eerste keer zag ik duidelijke Parkinson-trekjes,
schokjes van hoofd en nek. Ze kwam met een heel ander probleem dan die schokjes. 
Haar probleem is wég, en de schokjes ook!
Daar word ik nou zóó blij van.
Wánt ik heb het leukste beroep van de hele wereld!

Ps 2. Oh ja. Er is leven na de overgang. http://www.erislevennadeovergang.com

Copyright Laura Daggers
23 juli 2015

http://www.lauradaggers.nl






 

Over regressie en reincarnatietherapie

Geef je op voor mijn gratis e-book over 

Regressie en Reincarnatie  info@lauradaggers.nl

Scientist* Reincarnatie* High-Heels*

Zojuist verlaat een oogverblindende dame mijn praktijkruimte.       

    

Verzuchtend dat ze nooit had gedacht dit mee te maken, dat ze hierin zou kúnnen geloven. Ze is scientist namelijk. Heeft een goed betaalde baan en komt oorspronkelijk uit een gegoede familie in Roemenië. Al 15 jaar getrouwd met een Nederlander. Maar is nu ontzettend verliefd op een andere man. No big deal zul je zeggen. “What’s new?” Maar ze is katholiek opgevoed. Ze werkt, als enige vrouw tussen de mannen en moet zich elke dag bewijzen. Ze noemen haar sweetie. Met haar scherpe verstand begrijpt ze de dingen eerder  dan haar mannelijke collega’s. Juist daardoor krijgt ze elke dag weer ruzie. Af en toe snap ik niks van die kerels, verzucht ze, deze ‘’Stunning Beauty’’ met haar mooie accent.

Probleem is dat ze stapelverliefd is op één van die collega’s. Ze wil niet vier levens stukmaken. Ik zei het al, een scherp verstand én die katholieke kerk erbij.  Ze wil uitzoeken waarom ze die verliefdheid zo in haar lichaam voelt. Jij bent reïncarnatietherapeut, dus kom ik dit bij jou uitzoeken, zegt ze.
Wanneer ze gaat liggen, en ik vraag waar ze dit alles in haar lichaam voelt, zegt ze in mijn hoofd. Dat zijn de bastionkinderen, die hebben een heel denkbastion in hun hoofd gebouwd, waardoor ze vooral úit hun gevoel blijven.( Pieter Wierenga) Veel te gevaarlijk om écht je lijf te voelen. Stél je voor zeg!

Samen exploreren we waarom ze zich zo vertrouwd voelt bij deze man. Waarom het lijkt alsof ze elkaar al eeuwen kennen. Ze komt in een vorig leven terecht, waarin zij niet mocht trouwen met haar geliefde, zodat ze zich daar het leven benam. (trouwens, zij was hier een hij, en hij een zij, ehh volgt u me nog?) Ze snapt het wáárom nog beter dan ik. Tevreden verlaat ze mijn praktijk, en stapt in haar, in de gang wachtende zwarte high-heels. Ademloos mooi verlaat ze verlicht mijn huis.
Ps. Ik heb dit schrijfsel de zaken zodanig verwerkt dat de cliënt voor niemand herkenbaar is.

copyright Laura Daggers 

Hyperventilatie? Zoeken naar de oor- of oerzaak!

Hyperventilatie? Zoeken naar de oor- of oer-zaak!

Hyperventilatie is angst voor de angst voor de paniek.  

Met angst roep je een negatieve gebeurtenis op. 

Altijd uit je verleden, want je lichaam weet het nog, is in die ervaring geweest. 

In het nu gebeurt er iets wat je triggert. 

Gevolg, het kind in jou reageert met angst en paniek. 

Weet niet wat er gebeurt, raakt zichzelf kwijt. 

Draait rondjes om zijn as. Dit kind gaat hyperventileren.   

De verborgen krachten die in jou liggen te sluimeren om wakker 

gemaakt te worden, om in hun kracht te mogen staan, te leven in kracht.   

Laat je niet langer leven, maar pak hyperventilatie aan.

Maar. . . .  je moet eerst naar de huisarts, en naar alle  mensen met een beroep dat op (bv. psycho)loog  eindigt.  En ook naar de  specialist. Want je denkt, meer je is voorgehouden dat zij de oplossing hebben. 

Die hebben ze ook, mét medicijnen meestal.   

Wil jij dit? Belangrijker, werkt dit? Werkt dit niet voor jou. Het gaat tenslotte om jouw gezondheid. En wil je dit niet.

Zoek dan naar de oorzaak, de oerzaak van je probleem. 

Want weet je? Jij bent oké.  Kijk eens op een afstandje naar jezelf, wát er nou precies gebeurt. Wát in de situatie dat dit gebeurt triggert jou? 

Je hele lichaam gaat mee met dátgene wat jij denkt, datgene 

wat jij in je hoofd hebt gezet als waarheid.   

Je denker is dus de baas en je lichaam bungelt erachteraan. Wat is je voordeel?

 Wil jij er vanaf? Of ga je zo door. Want,  jouw overtuigingen, jouw gedachten, 

jouw verlangens die bepalen jouw toekomst.

Dus ga even zitten in de ZEN, en overdenk. Hoe ziet jouw toekomst eruit? 

De kern van dit stukje: Word je bewust van je mogelijkheden!

https://www.lauradaggers.nl

Er is leven na de overgang

Ben je tussen de 45 en 55? En ben je prikkelbaar.  

Dan kan het zijn dat je in de overgang zit.

Gaat je huid ineens geweldig prikken?
Komt er op het meest ongelegen moment een bons op je hart?
En krijg je dan een zweetaanval?
Begint je eigen lichaam zo te veranderen dat je het niet meer herkent als het jouwe?
Herken je jezelf niet meer? Je reacties op..
Zijn dit herkenbare feiten?

Dan zit je in de overgang. En daar is weinig tot niets over bekend.
Want er zit toch een béétje een schaamtegevoel op.
Daar wordt niet veel over gepraat.
Want zoals Linda de Mol al zei: "Zó niet sexy, de overgang''.

Wist je dat je medicijnen kunt krijgen.
Met allerhande bijwerkingen.
Vroeger kreeg je hormoonpillen.
Daar kreeg je extra haargroei van. (werd er niet bijgezegd)
Maar laat dit een troost voor je zijn.

Er is leven na de overgang, jazéker!
Alleen moet je er eerst doorheen. Door al die lichamelijke problemen die opspelen.
Wist je dat in de tijd van mijn moeders overgang vrouwen het gesticht in gewerkt werden? 
de mannen om haar heen niets snapten van de hysterische buien en aanstellerij van de 
vrouw in de overgang.
Gelukkig hebben we in deze tijd van de 21ste eeuw 
meer zeggenschap over ons leven. 
Maar tóch. Het idee alleen al.

Geef je op voor de PILOT workshop "Er is leven na de overgang"  
bij info@lauradaggers.nl  31 oktober 2015



 

Bij de psycholoog. Ik dacht hij lost het probleem voor mij op!

Mijn eerste keer bij de psycholoog?
Hè hè, eindelijk die mijn probleem oplost. 

Wat een puinhoop was mijn gevoelsleven. Iedereen liep over me heen. Mijn moeder was altijd al grensoverschrijdend geweest en mijn schoonfamilie kon er ook wat van. Toen ik zelf twee kleine kinderen had, kreeg ik wekenlang een kind extra te logeren. Gewoon omdat zij wel wísten dat ik er niks van durfde te zeggen. . .

Grensoverschrijdend gedrag ja!

Een waterval van tranen

Het heeft geduurd en geduurd totdat ik een boze brief aan die moeder stuurde. Maar zij vond het heel normaal. Haar insteek was dat het kind de Nederlandse taal zou leren.  Zowel wij als het kind werden er niet blij van. Wat goed te voelen moet zijn geweest. Zonde dat ik het destijds niet kon uitspreken. Toen -nog- niet.

Ik huilde zijn hele doosje tissues leeg

Hij deed me snel over naar zijn vrouwelijke collega. Zo’n huilebalk wilde hij niet. De therapie heeft me inzichten gegeven. Maar veel bleef er zitten.

Bewaak jij je grenzen goed genoeg?

Dat doe je door je lichaam goed in de gaten te houden.
Hoe het reageert. Heftig? Verdrietig? Boos? Of heb je vreemdsoortige pijnen?
Je lichaam heeft alles onthouden.

En alleen jíj kunt het oplossen, met de therapeut als ''tool''                                   Onthoud je dat eventjes? 

http://www.lauradaggers.nl